rozpad samorzutny

См. также в других словарях:

• rozpad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozpadadzie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podział na składniki, utrata spójności, koherencji, także więzi psychicznej lub kulturowej; rozkład : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• samorzutny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, samorzutnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewymuszony przez kogoś, coś, biorący się do czegoś z własnej woli, ochoty, inicjatywy; spontaniczny, dobrowolny, nienarzucony : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• samorzutny — samorzutnyni 1. «nie narzucony przez nikogo, wypływający z własnej inicjatywy; spontaniczny» Samorzutna owacja. Samorzutna akcja, pomoc. 2. «nie powodowany czynnikami zewnętrznymi, dokonujący się samoistnie» Samorzutny ruch cieczy. Samorzutny… …   Słownik języka polskiego

• dysocjacja — ż I, DCMs. dysocjacjacji, blm chem. «rozpad związków chemicznych na składniki» ∆ Dysocjacja elektrolityczna «samorzutny rozpad w wodnych roztworach cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad i soli) na jony ujemne i dodatnie» ∆ Dysocjacja termiczna… …   Słownik języka polskiego

• elektrolityczny — chem. elektr. «mający charakter elektrolitu; wynikający z elektrolizy, odnoszący się do elektrolizy» Warunki elektrolityczne. ∆ Analiza elektrolityczna «w chemicznej analizie ilościowej: metoda oznaczania metali, polegająca najczęściej na… …   Słownik języka polskiego